1568 | 1656 | 1942 |
udowa zamku
rozpoczęła się pod koniec XV wieku. Jest w stylu
architektury gotyckiej. Budowę zamku ukończył książę Ilinicz
na początku XVI wieku. Około 1568 r. Mirski zamek był
własnością Mikołaja Krzysztofa "Sierotki" Radziwiłła.
Zakończył on budowę zamku w stylu renesansowym. Wzdłuż
wschodnich i północnych murów zamku zbudowano trzypiętrowy
pałac. Po prawie stuletniej nieobecności i poważnych zniszczeniach w okresie napoleońskim, zamek został odrestaurowany pod koniec XIX wieku. W 1813 r., po śmierci Dominika Hieronima Radziwiłła, jego córka Stefania otrzymała zamek. Wyszła za mąż za Ludwiga zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg. Później zamek trafił do ich córki Marii, która wyszła za mąż za księcia Chlodwiga Hohenlohe-Schillingsfürst'a. W 1813 r., po śmierci Dominika Hieronima Radziwiłła, jego córka Stefania otrzymała zamek. Ich syn, Maurice Hohenlohe-Schillingsfürst sprzedał zamek Mikołajowi Sviatopolk-Mirskiemu w 1895 roku. Syn Mikołaja Michail zaczął odbudowywać zamek według planów architekta Teodora Bursze. Rodzina Sviatopolk-Mirski była właścicielem zamku do 1939 roku. Podczas II wojny światowej znalazł się pod kontrolą nazistów. Było to getto dla miejscowej ludności żydowskiej. W latach 1944-1956 zamek był wykorzystywany jako obiekt mieszkalny. Uszkodziło to częściowo wnętrze zamku. |
|
Główna ekspozycja znajduje się w
trzypiętrowym budynku zamku i jest podzielona na kilka
części związanych z pewną epoką, którą ten zamek zdołał
złapać. Wszędzie fikcyjne dania.Ekspozycja w piwnicy nie
jest dostatecznie oświetlona, trudno było robić zdjęcia,
korzyść w tej części wystawy nie jest niczym szczególnym.
Wagi, na przykład. Wychodzimy wyżej, tutaj jest już
ciekawiej, nowe detale dobrze oprawiają architekturę
historyczną. Jedyną rzeczą, która nie sprawiała
przyjemności, czasami gdzieś w nowo wybudowanych schodach i
innych konstrukcjach jest jakiś motyw chińsko-japoński.
Spotyka nam żelaznego dolboebika i nie rozumie, czy to jest
zbroja dla dzieci? W historii nie jestem silny, ale wydaje
mi się, że jest to zbroja litewskiego jeźdźca |